„Kobiety górą” Nancy Friday to podręcznik wyzwolenia kobiecej seksualności. Książka składa się z obszernego wstępu, rzucającego światło na kobiecą seksualność oraz rozbudowanej części fantazji kobiet.
„Kobiety górą” Nancy Friday to podręcznik wyzwolenia kobiecej seksualności. Trzecia z cyklu książka o fantazjach seksualnych kobiet. Fantazje zmieniają się wraz z kobietami. Nasze babcie fantazjowały o gwałcie, kobiety młodsze fantazjują o tym, że to one gwałcą mężczyzn. Książka składa się z obszernego wstępu, rzucającego światło na kobiecą seksualność (Friday m.in. odczarowuje mit, według którego kobiety są mniej zainteresowane seksem niż mężczyźni) oraz rozbudowanej części fantazji kobiet. Fantazje są pogrupowane i omówione przez Nancy z wielką starannością. Książka tak podniecająca, jak i wyzwalająca!
Wstęp do książki – Raport z erotycznego wnętrza:
Jest to osobliwa pora na pisanie o seksie. Zupełnie inaczej, niż w końcu lat sześćdziesiątych i w latach siedemdziesiątych, kiedy to atmosfera była naładowana ciekawością seksu, życie kobiet zmieniało się w tempie postępu geometrycznego, a eksploracja kobiecego seksualizmu — no właśnie — miała rangę plasującą go na samym szczycie, obok równości ekonomicznej.
Dzisiejszy klimat seksualny jest posępny. Przeminęły owe ożywione dyskusje i pisanie o seksie jako o komponencie naszego człowieczeństwa. Żniwo AIDS, raporty o walce przeciw aborcji oraz alarmujący wzrost liczby nie chcianych ciąż — wszystko to sprawia, że seks wydaje się bardziej ryzykowny niż radosny.
Dwadzieścia lat temu sama liczba młodych mężczyzn i kobiet sprawiała, że seks był sprawą palącą; później, gdy nadszedł czas, aby przejść do „poważniejszych” spraw, rewolucję seksualną odłożono na bok. Dziś implicite wynika, że dwadzieścia lat temu przesadzono; podobnie jak dobry kalwin swe dzieci, tak teraz establishment karze siebie za swe dawne nieprzyzwoite ekscesy i słusznie odwraca się do seksu plecami. Ponieważ establishment nadal tworzy większość stanowiącą prawa i obecną w nagłówkach gazet, zakłada, że przemawia za wszystkich.
Ale o kobietach z tej książki wie bardzo mało.
Przeważnie mają one po dwadzieścia kilka lat, są pokoleniem następującym po rewolucji seksualnej i początkowym impecie ruchów kobiecych. Ich głosy brzmią, jakby wypowiadały się kobiety nowego typu w porównaniu z kobietami z „Mojego tajemnego ogrodu” — pierwszej mojej książki na temat kobiecych fantazji seksualnych, opublikowanej w 1973 roku, a obecnie wznawianej w dwudziestym dziewiątym wydaniu. Ponieważ wszystkie owe młode kobiety czytały tę książkę i wzięły ją sobie do serca, akceptują swe fantazje seksualne jako naturalne przedłużenie ich życia. Biorąc pod uwagę unikalny okres w dziejach kobiet, w którym dorastały, jakże mogłoby być inaczej?
