Przebudzona do bycia kobietą

Trzeba być naprawdę odważną, żeby napisać taką książkę. Ale Shakti Mari Malan jest odważna. Na tyle odważna, że poszła szukać wizji – za radą szamana. Na tyle, że wyprowadziła się na ponad rok w dzicz. Na tyle, że zaufała sobie i gdy poczuła, że świat daje jej nowe imię – Shakti (imię hinduskiej bogini) – nie powiedziała: „ach, nie, nie jestem godna” albo: „to naiwne i głupie” – i przyjęła je. Nie wiedziała wtedy jeszcze, co ma robić, chociaż w poszukiwaniu wizji odkryła, że jej misją jest uczenie kobiet o kobiecości. I tym się zajęła.

„Seksualne przebudzenie kobiet” jest efektem jej wieloletniej pracy z wieloma kobietami. A także jej wieloletniej pracy ze samą sobą. I to podczas lektury czuć. To, co dostajemy, to pogłębione studium kobiecości, męskości i kobiecej seksualności, wzbogacone o tło społeczne i doświadczenia konkretnych osób, które dzielą się swoim wglądem w seksualność.

To książka nie tylko dla kobiet zainteresowanych tantrą, ale dla wszystkich, także tych zaciekawionych tematyką women studies, bo fantastycznie pokazuje mechanizmy społeczne, w które uwikłana jest nasza seksualność, a czego nie zauważamy.

Podręcznik jest podróżą poprzez cztery czakry (centra energii w ciele): czakrę podstawy, sakralną, splotu słonecznego i serca oraz emocje, postawy i doświadczenia z nimi związane. Każdy rozdział składa się z ogólnego omówienia danej czakry oraz ćwiczeń, które pomogą „wczuć” się w daną część ciała oraz jej energię. Większość ćwiczeń można wykonywać samodzielnie, ale pod większością ćwiczeń dodane są wrażenia kobiet, które to ćwiczenie wykonywały, często są to też wrażenia autorki. Malan proponuje, aby prowadzić „Pamiętnik spod poduszki” i zapisywać tam wrażenia z ćwiczeń – z wędrówki przez własną seksualność.

W pierwszej sekcji książki (czakra podstawy) dostaniemy studium takich tematów jak: miłość do własnego ciała, śmierć, pożądanie. W części dotyczącej czakry sakralnej, oprócz studium na temat przynależności, plemienności, natury związków, doświadczania seksualności i kontaktu z joni, dostajemy też wnikliwą analizę kobiecych archetypów dziewicy i dziwki (oraz unii kobiet) i tego, z jakich starszych archetypów wyewoluowały w patriarchacie. Sekcja dotycząca czakry splotu słonecznego zawiera dużą liczbę wiadomości o męskości i wiele ćwiczeń pozwalających zbliżyć nam się do własnej męskości i kobiecości. Jest tu także mowa o osobistej mocy, władzy, dualnościach i tym, jak można wyjść poza te dualności. Część z czakrą serca mówi o połączeniu seksualności z sercem, medytacji serca, medytacji piersi i miłości do piersi oraz wewnętrznym małżeństwie. Podejrzewam, że te rozdziały można czytać po wielokroć i za każdym razem coś nowego w nich odkrywać. A zaproponowane ćwiczenia wykonywać kilka razy, dochodząc do kolejnych poziomów własnego seksualnego ja. Ja przeczytałam książkę jedynie raz – na początku starając się wykonywać większość ćwiczeń – ale ponieważ przeczytanie jednej sekcji w tym tempie zabrało mi ponad miesiąc, odpuściłam i czytałam, wykonując tylko nieliczne zalecenia – a i tak doświadczyłam wielu arcyciekawych rzeczy.

Krótko mówiąc – jestem tą książką zachwycona. Z wielu powodów. M.in. dlatego że jest to coś więcej niż jedynie „podręcznik z ćwiczeniami” – to wnikliwe studium tego, co tak naprawdę znaczy być kobietą seksualną w społeczeństwie patriarchatu. Co staje się ze świętością, kiedy spotyka się ona z represją. Podoba mi się to, że autorka nie występuje tutaj z pozycji guru, opisuje wiele własnych doświadczeń, dzieli się nie tylko swoją wiedzą, ale także sobą. Ten sposób pisania włącza czytelniczkę w sieć siestrzeństwa. Na dodatek ćwiczenia, które proponuje dr Malan, dotyczą nie tylko energii (nie są więc jedynie „tantryczne”), ale obejmują wszystkie sfery: intelektu, emocji, psychiki, ciała itp. Dostajemy także pewną część wiedzy na temat historii kobiet. Lektura jest bardzo pokrzepiająca, daje poznać kobiecy świat i ród – w najlepszym, najpełniejszym i najdzikszym rozumieniu kobiecości.

Dr Shakti Mari Malan

Kup „Seksualne przebudzenie kobiet” teraz – kliknij!

I aż mi się chce sparafrazować pewien wiersz Zimorowica:

„Teraz wiem, czym jest kobiecość! Nie Wenus łaskawa

spłodziła ją, lecz lwica na pustyni krwawa,

Tygrys niemiłosierna nad błędnym człowiekiem

Na pustyni szalonym karmiła ją mlekiem”.