Nie odróżniam tantry od country i nadal jest pięknie, czyli ”Przekaz szeptem”

Czym jest tantra? Czym jest tantryczny seks? Jak można się kochać tantrycznie?

Nawet, jeśli obejrzycie filmy instruktażowe lub przeczytacie kilka podręczników, istota tego zagadnienia może nadal być mglista i niezrozumiała.

Ale właśnie w księgarniach pojawia się książka, która pokazuje piękno świata seksualności w zupełnie inny sposób – przystępny, zwyczajny i bardzo, bardzo poruszający. Tym razem do rąk dostajemy nie podręcznik, ale niby-powieść napisaną przez Gitamę. 

„Tantra. Przekaz szeptem”. Żeby ją przeczytać i zrozumieć, nie trzeba być żadnym mistrzem zen, i nawet jeśli nie odróżniacie tantry od country, to i tak jest wielkie prawdopodobieństwo, że książka Was rozłoży na łopatki. Bo niewiele mieliśmy szans, żeby po polsku czytać taki przekaz o seksualności. W sumie to mam wrażenie, że jest to najmocniejszy pozytywny tekst o seksualności, jaki mi dane było przeczytać, biorąc pod uwagę absolutnie wszystko, co przez dwadzieścia lat wpadło mi w ręce. A możecie wierzyć, że naprawdę szukałam.

Tak naprawdę książka Gitamy składa się z trzech części: tantrycznej opowieści, praktyk i zdjęć.Mnie najbardziej poruszyła część pierwsza. Losy młodej kobiety, której mąż zmarł, a ona sama została z małym synkiem, złamanym sercem, zamętem w głowie i przekonaniem, że miłość jest już za nią. Jak można się domyślać, ten kryzys staje się szansą i na horyzoncie pojawi się nowa miłość. Pemie śni się nowe życie a ona wyrusza w podróż, żeby je odnaleźć. Razem z nią przeżywamy lęki i spełnienia, których doświadcza. Razem z nią doświadczamy też tego, czym może się stać seksualność, jeśli pozwoli jej się rozkwitnąć, jeśli się ją zgłębi i się jej podda.

Dla Pemy seksualność staje się ścieżką poznania siebie i konfrontacji z rzeczywistością. Jaka jestem? Co czuję? Czego się boję? Jak bardzo mogę kochać? Jak wiele przyjemność mogę przyjąć? Czym jest miłość? Czym jest kobiecość? Czy chcę być z jedną osobą, czy może z kilkoma? Sądzę, że pytania, przed którymi staje Pema, będą również ważne i inspirujące dla wszystkich czytelników i czytelniczek. Również tych osób, które na co dzień żyją w poliamorii albo też o niej marzą. Dzięki praktykom i medytacjom opisanym w drugiej części, można wejść równie głęboko, co bohaterka, w siebie i znaleźć odpowiedzi na pytanie: „jak żyć?”.

Przepiękny język i sposób opowiadania sprawiają, że seksualność, cielesność, fizyczność, którą nasza kultura traktuje jak coś gorszego a przynajmniej podejrzanego, odzyskują swoje miejsce i wartość. Bohaterowie, którzy będąc zanurzeni w obfitości, hojnie ofiarowują sobie miłość i seks, kobiecość i męskość, robiąc to szczerze, z serca, bez udawania i gierek, mogą być tym wzorem do naśladowania. Tak, jak chłoniemy świat, czytając za dzieciaka „Anię z Zielonego Wzgórza” czy „Przygody Tomka Sawyera”, tak samo możemy wchłonąć, wessać ogromną porcję pozytywnej seksualności i inne orgazmiczne potencjały, czytając „Przekaz szeptem”. Życzę Wam takiej namiętności i takich orgazmów, jak te opisane na kartach książki.

Podejrzewam, że wydawnictwo może otworzyć nie tylko oczy i serce, ale przemienić życie na mocno seksualne. W końcu stajemy się tym, czym karmimy się na co dzień. Zamieniłabym dwa ciepłe posiłki na jeden egzemplarz „Tantry szeptem”. W końcu można żyć miłością.